بررسی میزان بروز بیداری و بخاطر آوردن حین بیهوشی عمومی

مقدمه: تجربه بیداری و به خاطر آوردن وقایع حین عمل جراحی در طی بیهوشی عمومی همیشه یک مسئله ترس آور هم برای بیماران و هم برای پرسنل بیهوشی بوده است. اگر بیمار حین عمل درد را تجربه کند باعث ایجاد عوارض روحی ـ روانی جدی در وی شده که به شکل اختلال روانی مشخص می گردد و چنانچه بیمار حین عمل جراحی بیدار باشد و قادر به شنیدن بعضی از صحبت های حین عمل باشد احساس ضعف، فلج، درماندگی، اضطراب و مرگ می کند. این مطالعه با هدف تعیین میزان بروز بیداری و بخاطر آوردن حین بیهوشی عمومی انجام گرفته است. بحث و نتیجه گیری: با توجه به اثرات نامطلوب بیداری حین بیهوشی عمومی استفاده از بنزودیازپین ها و مخدرها به عنوان پیش دارو و ضد درد و غلظت های مناسب هوشبری های استنشاقی حین نگهداری بیهوشی عمومی برای پیشگیری این عارضه ضروری به نظر می رسد. یافته ها: اطلاعات بدست آمده نشان داد که 1058 نفر (51/70 درصد) واحدهای پژوهش مرد و 442 نفر (49/29 درصد) زن بودند. در تعداد 900 مورد (60 درصد) از اعمال جراحی از بنزودیازپین ها (دیازپام و میدازولام) به عنوان پیش دارو و در تمامی بیماران از مخدر استفاده شده است. داروی القاء تقریباً در تمامی موارد تیوپنتال سدیم بود. فقط 6 نفر (4/0 درصد) از بیماران به مواردی اشاره کردند که دال بر بیداری و بخاطر آوردن وقایع حین بیهوشی عمومی بود. مواد و روشها: این تحقیق یک مطالعه مقطعی است که در آن 1500 بیمار که جهت اعمال جراحی مختلف به طور انتخابی به اتاق عمل بیمارستان شهدای عشایر خرم آباد مراجعه کرده بودند مورد بررسی قرار گرفتند (تمام بیماران کلاس یک بیهوشی بودند). ابراز گرد آوری اطلاعات پرسشنامه ای بود که حاوی سئوالات لازم جهت بررسی مشکل بود، و 36 ـ 20 ساعت بعد از بیهوشی با مراجعه پرسشگر به بالین بیمار تکمیل می شدند.